Άρθρα με κρίση

• Αγραφιώτης, Μιχάλης

Ο κινηματογράφος έχει προνομιακή σχέση με την τεχνολογία για δύο λόγους: πρώτον, εξαιτίας της ίδιας της «φύσης» του που έχει ανάγκη τη μηχανική αναπαραγωγή για να υπάρξει και, δεύτερον, επειδή αναπτύχθηκε την εποχή της εντατικής βιομηχανοποίησης. Ο τρόπος που απεικονίζεται το περιβάλλον, φυσικό και αστικό, στον κινηματογράφο αντανακλά το παραγωγικό μοντέλο και καθορίζεται από τις επιχειρηματικές-επενδυτικές επιδιώξεις του κεφαλαίου. Στα φιλμικά τοπία αποτυπώνεται η κυρίαρχη περιβαλλοντική πολιτική. Στη βιομηχανική περίοδο επικρατούν οι έννοιες της χρήσης και της κατάκτησης. Όταν στη μεταβιομηχανική περίοδο το επενδυτικό ενδιαφέρον του κεφαλαίου εγκαταλείπει τη βιομηχανία και στρέφεται στις υπηρεσίες και τον χρηματοπιστωτικό τομέα προβάλλονται εικόνες ρύπανσης και καταστροφής του περιβάλλοντος, ώστε να προωθηθεί η ανάγκη της αποβιομηχάνισης. Διαπιστώνουμε μια σύγχρονη τάση στις ταινίες που εμφανίζονται επιχειρήσεις ψηφιακής και δικτυακής τεχνολογίας. Σε αυτές προβάλλεται η συμφιλίωση με το περιβάλλον.

• Educational sciences

• Environmental education

κινηματογράφος, Περιβάλλον, παραγωγή, βιομηχανία, Οικολογία, οπτικοακουστικός εγγραματισμός

http://www.peekpemagazine.gr/issue/534

1. Anderson, Mark (2006). Mobilizing Gojira: Mourning Modernity as Monstrosity, In William M. Tsutsui and Michiko Ito (eds), Godzilla's Footsteps. New York: Palgrave Macmillan.Bellantoni, P (2005). If it’s purple, someone’s gonna die : the power of color in visual storytelling for film. Oxford: Focal Press.Brereton, Pat (2005). Hollywood Utopia: Ecology in Contemporary American Cinema. UK: Intellect Books.Bukatman, S. (1997). Blade Runner. London: British Film Institute.Soetard, Μ. (2000). Jean-Jacques Rousseau. Στο Δεκαπέντε Παιδαγωγοί, Jean Houssaye (επιμ.). Αθήνα: Μεταίχμιο.Stam, R. (2000). Film Theory. Department of Cinema Studies. New York: Blackwell.Wood, Robin (1985). 80s Hollywood: Dominant Tendencies. Cine Action: Magazine of Radical Film Criticism, no.1, 2-5Αγραφιώτης, Μ. (2015). Το υποκείμενο Robocop και η προσαρμογή στο νεοφιλελευθερισμό. Θέσεις, τ. 130, 35-55Αλτουσέρ, Λ. (1999). Ιδεολογία και Ιδεολογικοί Μηχανισμοί του Κράτους. Μτφρ: Γιαταγάνας Ξενοφών. Στο Θέσεις, 70-121. Αθήνα: Θεμέλιο.Αντόρνο, Τ. Χορκχάιμερ, Μ. (1996). Η διαλεκτική του Διαφωτισμού. Μτφρ: Λ. Αναγνώστου. Αθήνα: Νήσος.Γρόσδος, Σ. (2010). Οπτικοακουστικός γραμματισμός. Από το παιδί – καταναλωτή στο παιδί- δημιουργό. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών θεμάτων, 16, 54-68Μαρτέν, Μ. (1984). Η γλώσσα του κινηματογράφου. Μτφρ: Ε. Χατζίκου. Αθήνα: Κάλβος.Μαρξ, Κ. Ένγκελς, Φρ. (1997). Η Γερμανική Ιδεολογία. Μτφρ: Φιλίνης Κώστας. Αθήνα: Gutenberg.Μηλιος, Γ. (1984). Εκπαίδευση και εξουσία. Αθήνα: Θεωρία.Μηλιός, Γ. (1997). Τρόποι παραγωγής και μαρξιστική ανάλυση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.Μπαλτάς, Α. (1990). Για την Επιστήμη της Ιστορίας μιας Επιστήμης. Αθήνα: Πολίτης.Leyda, Jay (1975). KINO Μια ιστορία του Ρωσικού και Σοβιετικού Φιλμ. Mτφρ: Λουκάς Θεοδωρακόπουλος. Αθήνα: Εξάντας. 314-315.Πλειός, Γ. (2005). Πολιτισμός της Εικόνας και Εκπαίδευση. Αθήνα: Πολύτροπον