153-164

Ο Πρίαμος και η ένορκη συνθήκη

• Καμπίτσης, Ιωάννης

Το τμήμα τής Ί λ ι ά δ α ς πού καλύπτει την πρώτη μεγάλη μάχη εξω άπο την Τροία χαρακτηρίζεται άπο θεματική ένότηια και υπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς. Ό ποιητής αποβλέπει να ενημερώσει τον ακροατή για τις αιτίες του πολέμου και για τους πρωταγωνιστές του δράματος πού εκτυλίσσεται τόσο στην πεδιάδα του Σκαμάνδρου οσο και μέσα στην πολιορκούμενη πολιτεία, άλλα και να προβάλει την παρασπονδία των Τρώων, έτσι πού ή συνέχιση του πολέμου ως την καταστροφή της Τροίας να εμφανίζεται πια ώς επακόλουθο μιας συλλογικής παρανομίας: ή σύγκρουση παίρνει έτσι άλλες διαστάσεις, και άπο τον Πάρη ή ευθύνη μετατίθεται σε ολόκληρο τον λαό του Πριάμου. Στην πραγμάτωση αύτου του σκοπου συμβάλλει ουσιαστικά ή περιγραφή τής ένορκης συμφωνίας, πριν άπο τη μονομαχία τον Πάρη μέ τον Μενέλαο. Τά δεδομένα πού μπορεί κανείς να συναγάγει άπο τήν άνάλυση του επεισοδίου οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ό ποιητής αξιοποιεί προσεκτικά τις Ιδιοτυπίες τής τελετής, προκειμένου να υποβάλει τήν ιδέα οτι, με τον τρόπο πού γίνεται, ή επίσημη αυτή εκεχειρία διαγράφει τα όρια ενός θρησκευτικού πεδίου, πού μόνο μέσα σ αυτό μπορούν πια να κινηθούν οι αντίπαλοι. Το οτι oi ιδιες δεσμεύσεις βαραίνουν και τους δύο λαούς φαίνεται καθαρά στους ενεργούς και αλληλοσυμπληρούμενους ρόλους πού επωμίζονται κατά τήν ιεροτελεστία ό 'Αγαμέμνονας και ο Πρίαμος

• Languages and Literature

• Λογοτεχνία