Μυκηναϊκά από τη Νεα Ιωνία Βόλου
Part of : Αρχαιολογικόν δελτίον ; Vol.40, 1985, pages 17-70
Issue:
Pages:
17-70
Parallel Title:
Mycenean graves in Nea Ionia, Volos
Author:
Abstract:
321 graves have been discovered from 1981 till today at Nea Ionia, Volos, ranging from the Early Helladic to the Early Christian periods. Twenty of them are Mycenean. Most of these are cist graves of different types (with oblique sides of monolithic schist slabs, built, twin); one is a pit grave. They usually contained one burial in a conrtacted position. In three instances (T 42, T 43 and T 190) a disturbed burial was observed in a pit that was deeper than the level of the second burial.The finds included clay vases, bronze weapons and tools, jewellery, and clay and stone buttons. The grave goods can be divided according to purpose and function:a) The dead person’s personal objects (beads, sealstone, bone knife, ring, bone pins, bronze sword, bronze razor).b) Objects connected with the performance of ceremonial rites (vases, bronze dagger) during the burial.c) Objects forming part of the wearing apparel (clay and stone buttons).Among the finds two groups of grave goods can be distinguished both for their rarity in the Volos region and their individuality. The first belonges to grave 52 (F i g s 6-8; P 1. 18 β-στ) and was the only grave group to contain beads, a sealstone, bone knife and a pithos amphora of Agora type.The second group was that in grave 188 and is distinguished for the kind and quality of the vases it contained and the bronze objects (Figs 14-19; Pis 21-24). The vases, if they were not the products of southern workshops (particularly BE 6264) were made in accordance with southern models.The majority of the vases date to LH IIB-IIIA: I. Only two belong to LH IIIA: 2. None belonging to LH IIIB or IIIC were found. Only two were Submycenean and they will be studide together with the Protogeometric material, with which essentially they are connected.As can be seen in the topographical diagram (Fig. 29), the graves were found north- northwest of the hill of Palia at Volos, on the far side of the river. It is thus reasonable to attribute them to the Palia settlement both because of their proximity and because of their chronological links with the levels that have been revealed in the excavations on the hill.The excavations on the hill of Palia were started at the beginning of this century by Ch. Tsountas, and because it was the first site in the region of Volos where Mycenean strata had been found, it was immediately identified as the Mycenean folkos. This idea received confirma tion from D. R. Theocharis’s excavation of the «Palace» of Iolkos in 1956 and the excavation of 20 Mycenean tombs at the site on which the Nea Ionia Cultural Centre was built. These views have been shaken by the results of the excavations at the foot of the neolithic settlement of Dimini, which uncovered an extensive section of a Mycenean settlement, and the excavation of a third Mycenean settlement at Pevkakia. The existence now of three Mycenean settlements on the Pagasitic Gulf has led to a review and reexamination of the question of the identification of lolkos.
Subject:
Subject (LC):
Notes:
Από τη θέση αυτή η γράφουσα θα ήθελε να ευχαριστήσει όλους όσους συνέβαλαν στην πληρέστερη παρουσίαση της μελέτης, το Διευθυντή Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Γιάννη Τζεδάκι για τις χρήσιμες συζητήσεις και υποδείξεις του, το Διευθυντή του Εργαστηρίου Fitch της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Dr. R. Ε. Jones, τη συνάδελφο Αργ. Ιντζεσίλογλου, Προϊσταμένη της ΙΓ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων για τις διευκολύνσεις που της παρείχε η Εφορεία κατά τη διάρκεια της μελέτης, επίσης το φωτογράφο Στ. Αλεξάνδρου για τις λήψεις των αγγείων BE 6264 και BE 6268, τον πάντα πρόθυμο και ακούραστο φύλακα του Μουσείου Βόλου Δ. Γούλα, καθώς και τους σημαντικότερους συνεργάτες στο δύσκολο έργο αυτής της ανασκαφής, τους αρχιτεχνίτες του Μουσείου Βόλου Αρ. Συρούκη, Κ. Κοσκινιώτη, Θ. Καραμητράκη και όλους τους τεχνίτες που δούλεψαν κατά καιρούς με κίνδυνο της ζωής τους μέσα σε ορύγματα και χαντάκια πλάτους 0,50 και βάθους ως και 4 μ. στους δρόμους της Νέας Ιωνίας. Ιδιαίτερα θα ήθελα να τονίσω τη συμβολή της τοπογράφου της ΙΓ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θ. Μακρή-Σκοτινιώτη, στην προθυμία και την επιμέλεια της οποίας οφείλονται όλα τα σχέδια που συνοδεύουν τη μελέτη. Την ευχαριστεί θερμά., Περιέχει 29 σχέδια, πίνακες, συμπεράσματα, συντομογραφίες, παράρτημα και βιβλιογραφία. Πίνακες 13-30 βλέπε τέλος τεύχους, Το άρθρο περιέχεται στο τεύχος: Μέρος Α'-Μελέτες