L’arte dei malvasiotti a Venezia. Fra libero commercio del vino e tutela delle tradizioni del mestiere
Part of : Θησαυρίσματα ; Vol.36, 2006, pages 401-423
Issue:
Pages:
401-423
Author:
Abstract:
Στον κόσμο των βενετικών συντεχνιών και των αδελφοτήτων που συγκροτούσαν οι τεχνίτες και οι έμποροι, σημαντική θέση κατείχαν όσοι ασχολούνταν με την παραγωγή, πώληση και διακίνηση τροφίμων. Σε συντεχνία είχαν οργανωθεί όσοι ασχολούνταν αποκλειστικά με την πώληση του κρασιού (mercanti da vin), οι μεταφορείς του από το 1609 (travasatovi e portatori di vino), οι βαρελοποιοί (barüleri, mastelleri, bùtteri) και οι κατασκευαστές γυάλινων αντικειμένων (vetrai). Η συντεχνία των malvasiotti, με έδρα την εκκλησία του San Nicolò della lattuga, οργανώθηκε μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα και τα μέλη
της πουλούσαν μαλβαζία και άλλα είδη κρασιών που έφθαναν στη Βενετία μέσω θαλάσσης (vini navigati). To 1760 καταστήματα που ονομάζονταν malvasie είχαν ανοίξει σε διάφορα μέρη της πόλης. Μόνο τα μέλη της συσσωμάτωσης μπορούσαν να αγοράζουν και να πουλούν σε λιανική αλλά και χονδρική μαλβαζίες, μοσχάτα, κρασί από τη Σικελία και την Κύπρο και λικέρ που έφθαναν από τη θάλασσα καταβάλλοντας τον ανάλογο φόρο (dado banderuole). Το καλοκαίρι του 1765 με αφορμή το κρασί που έφθανε από την Κύπρο και τις επιταγές του ελεύθερου εμπορίου η συντεχνία των malvasiotti έκλεισε και κάθε
πολίτης της Βενετίας μπορούσε να πουλά στο εξής εισαγόμενο κρασί. Το 1787 και για είκοσι χρόνια επετράπη η λειτουργία της συσσωμάτωσης και στα μέλη της δόθηκε το δικαίωμα να πωλούν λιανικά κρασί.
Subject (LC):
Notes:
Περιέχει παράρτημα και σημειώσεις, Una prima, più succinta versione della ricerca è stata presentata con il titolo The Craft of the Malvasiotti in Venice. Between free Commerce of Wine and Guardianship of the Traditions of the Trade, al XVIII Symposium of History and Art tenutosi a Monemvasia dal 30 maggio al 1 giugno 2005 sul tema "Whose Goblet is Malmsey. Production, processing and distribution of wine from the Aegean to the Adriatic Sea” . Di tale intervento, arricchito in questa sede di alcuni apparati documentari, si mantiene il tono intenzionalmente colloquiale e discorsivo.