79-94

• Fedalto,  Giorgio

Αρχικά εξετάζονται οι βυζαντινές επιδράσεις στο βενετικό εορτολόγιο. Μέχρι και τις αρχές του 13ου αι. οι Βενετοί είχαν την αίσθηση ότι συνέχιζαν να είναι Βυζαντινοί. Μετά την τέταρτη σταυροφορία όμως σημειώνεται το αντίθετο φαινόμενο, όταν μεγάλες οικογένειες εγκαθίστανται σε διάφορες ηπειρωτικές περιοχές και στα νησιά μεταφέροντας τις συνήθειες της πατρίδας τους. Ειδικά στην Κρήτη, η οποία διαιρέθηκε σε έξι σεξτέρια όπως η Βενετία, η μορφή της διοίκησης έχει κοινά χαρακτηριστικά με εκείνη της Βενετίας. Πολιτική «εκβενετισμού» ακολουθήθηκε, εκτός από τη διοίκηση και την οικονομία και σε εκκλησιαστικό επίπεδο, όπου οι Βενετοί προσπάθησαν να ελέγξουν πλήρως τον ορθόδοξο κλήρο. Επισημαίνεται ότι παρ’ όλη την πιεστική εκκλησιαστική πολιτική της Βενετίας, σημειώνεται άνθηση στην ανέγερση εκκλησιών και ευαγών ιδρυμάτων, φορολογικές απαλλαγές για τους φτωχούς ιερείς, επιχορηγήσεις και ελεημοσύνες προς τα μοναστήρια κ.ά. Στο τέλος της μελέτης, μετά από αναλυτική παρουσίαση των καθεδρικών ναών, των μοναστηριών και των εκκλησιών του νησιού, συμπεραίνεται ότι ο ορθόδο ξος μοναχισμός άνθησε μετά τον 16ο αι. και ότι, όπως στη Βενετία του 7ου και 8ου αι. υπήρχε δυτική και βυζαντινή θρησκευτικότητα, το ίδιο συνέβαινε και στην Κρήτη κατά τη βενετική περίοδο.

• Philosophy, Ethics and Religion
• History and Archaeology

• Church history
• Religion and politics

Περιέχει βιβλιογραφική σημείωση, Διάλεξη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που οργάνωσαν το Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας και το Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών της Καθολικής Επισκοπής Κρήτης με θέμα: «Ab Oriente ad Occidentem» (9 Μαΐου 2000).