237-250

Τέχνη και λογοτεχνία στην Πολιτεία του Πλάτωνα

• Bredin, Hugh

Ο Πλάτων εμφανίζεται να δίνει δύο πολύ διαφορετικές ερμηνείες της τέχνης και της λογοτεχνίας στην Πολιτεία του: Η πρώτη, που περιλαμβάνεται στα βιβλία 2 και 3, υποστηρίζει ότι η ποίηση και οι άλλες τέχνες προετοιμάζουν τα νου των μικρών παιδιών για να αρχίσει ή λειτουργία τής λογικής σκέψης· ένώ ή δεύτερη, πού εμφανίζεται στα βιβλίο 10, υποστηρίζει ότι όλες οί μιμητικές τέχνες είναι άπό γνωσιολογικής απόψεως κοινότοπες καί από συναισθηματικής φθοροποιές. Ωστόσο καί οί δύο αυτές ερμηνείες είναι στήν πραγματικότητα συμπληρωματικές καί σέ τελευταία ανάλυση βασίζονται στις πλατωνικές έννοιες τής Μίμησης καί τού Λόγου. Στήν Πολιτεία, Μίμηση σημαίνει αντιγραφή φαινομένων, όχι ούσιών, καί Λόγος σημαίνει μιά διαδικασία μέσω τής όποιας καταλήγουμε όχι απλώς νά γνωρίσουμε τήν αλήθεια άλλά καί νά τήν κατανοήσουμε, πράγμα πού σημαίνει ότι μαθαίνουμε νά τήν αιτιολογούμε μέ λογικά επιχειρήματα. Ή τέχνη καί ή λογοτεχνία γιά τόν Πλάτωνα μπορούν νά είναι φορείς τής αλήθειας, αλλά δέν μπορούν νά εξασφαλίσουν τήν κατανόησή της. Αύτός ό ρόλος ανήκει αποκλειστικά στή φιλοσοφία. Ή τέχνη είναι λοιπόν ανάλογη μέ τόν έρωτα, πού είναι έπίσης μιά ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ σοφίας καί άγνοιας. Ή τέχνη είναι επομένως ένα είδος προϊστορίας τού Λόγου καί παίζει τόν ίδιο ρόλο στή ζωή τών παιδιών πού έχει καί ό έρωτας στή ζωή τών έλλογων ενηλίκων.

• Arts
• Languages and Literature

• Τέχνη
• Λογοτεχνία
• Φιλοσοφία, Αρχαία

Το παρόν αποτελεί μέρος των πρακτικών του Συμποσίου " Η Αισθητική στην παιδεία, τον πολιτισμό και την παράδοση" Οξφόρδη, 29 Αυγούστου - 1 Σεπτεμβρίου 1996