67-76

Εισαγωγικές παρατηρήσεις για τους "πρακτικούς ζωγράφους" κατά την πρώιμη αντιμεταρρύθμιση

Β' Μέρος/Part IΙ

• Ιωάννου, Παναγιώτης Κ.

Στο άρθρο εξετάζονται εν συντομία οι προϋποθέσεις και τα βασικά χαρακτηριστικά της ζωγραφικής παραγωγής κατά την περίοδο αμέσως μετά τη Σύνοδο του Τριδέντου, όταν συντελέστηκε μία εκ των άνω αλλαγή της εικονογραφίας και του ύφους, συμμορφωμένη στις γενικότερες αρχές διαμόρφωσης της κουλτούρας κατά την Πρώιμη Αντιμεταρρύθμιση. Γίνονται σύντομες αναφορές στην απευθείας παρέμβαση και τη διαρκή τακτική ελέγχου από την ιεραρχία τής Καθολικής Εκκλησίας, και στην εναντίωσή της τόσο στην ούμανι- στική όψη της Αναγέννησης όσο και στον ελιτίστικο Μανιερισμό. Θίγονται έπίσης τά ζητήματα τής άπουσίας τής προσωπικής συμμετοχής τών καλλιτεχνών κατά τή φιλοτέχνηση τών έργων, στήν άναβάθμιση του ρόλου του άνώνυμου έργαστηρίου καί στήν προβολή τής Ρώμης ώς καθοριστικού κέντρου γιά τίς έξελίξεις στό πεδίο τής ζωγραφικής· μιας ζωγραφικής «πρακτικής», πού σέ πρώτη φάση χρησιμοποιείται γιά την απλή, συχνά δημώδη, εικονογράφηση τών καθολικών δογμάτων, δίχως έγνοια γιά θεωρητικά καλλιτεχνικά ζητήματα. 'Η ζωγραφική αυτή μανιέρα διαδόθηκε, μέσω τής ανταπόκρισης τών ρωμαιοτραφών καλλιτεχνών στά κοινά αιτήματα τών παραγγελιοδοτών τής Αντιμεταρρύθμισης, σέ όλη τήν ιταλική χερσόνησο καί, παράλληλα μέ άλλες νεωτεριστικές τάσεις, έπιβίωσε γιά δεκαετίες κυρίως σέ περιφερειακές περιοχές.

• Arts
• History and Archaeology

• Τέχνη
• Ιστορία

ζωγραφική, Ιταλία